The Crazy Rich Madame
Chapter 41; Behind the threats.

Hindi makapaniwala si Vladimyr sa nalaman niya kung sino ang naglagay ng spy cam sa kotse niya.

Hindi iyon mawala sa isip niya hanggang sa mga oras na ito, okupado pa rin ng impormasyon na sinabi ni Noah. Na posibleng ito din ang maaaring utak ng mga assault nitong nakaraang buwan. A hindi ang kapatid ng late Madame Luz. Kaagad na kinontak ni Vladimyr ang kaibigang General na si Ethan para alamin ang ilang impormasyon about sa kaso ng assassination sa kapatid niya at sa kaniya. Gayundin ang ambush na halos ikamatay nilang tatlo ni Malia at Lisa Mabuti nalang at naagapan din si Lisa dahil kung hindi...

Naikuyom ni Vladimyr ang kamao ng mahigpit. Ayaw niyang isipin ang posibleng mangyari kung di naagapan si Lisa. Malaking kawalan ito sa kaniya dahil si Lisa ay isa sa mga pinagkakatiwalaan niya sa lahat.

As she sped the car through the harmoniously quiet road, her mind and her heart felt like it's going to burst with an intense pain she can't handle.

The huge question 'why him?' circling and consuming her sanity as the painful past came flashing back to her memory, ten years ago.

That moment, it was his 21st birthday. And as promised, she will give him the best gift she can. For she loved him and trusted him so much in her life.

Halos ito na ang naging liwanag sa masalimuot niyang buhay noong mga panahon na naghihikahos siya para makapag-aral ng secondary. Kung di lang siya scholar noon, panigurado na di siya makakapag-aral. Vladimyr has nothing more than her loving mother and him.

'Luvien Ezquillon.'

Silang dalawa lang ang pinaka nagpapagaan ng buhay niya kahit mahirap. Para kay Vlad, kontento na siyang mabuhay kapag kasama niya ang dalawang ito at siya na ang pinaka masayang taong nabubuhay sa buong mundo. That night, tinawagan siya ni Luvien para magkita at mag celebrate ng birthday na siya lang ang kasama.

She finds it sweet and overwhelming.

Sa sobrang saya niya kaagad niyang pinuntahan ang address na sinabi nito. She's ready.

Naalala niya pa na parang kahapon lang, ang kaba at saya na nararamdaman niya ng mga sandaling iyon habang naghihintay sa tapat mismo ng pinto ng unit na sinabi ni Luvien sa phone.

Pagpasok niya sa loob ng unit, patay ang ilaw. Walang ibang makikita na liwanag kundi ang liwanag ng buwan mula sa nakabukas na bintana.

Naalala niya kung gaano siya nanlalamig sa kaba ng mga oras na iyon.

Naalala din niya ang bigla nitong pag yakap sa kaniya habang sabik at mapusok na inangkin ang labi niya na naka yakap ang isang braso nito sa bewang niya at ang isa naman ay kaagad lumapat at marahas na pumisil sa may kalakihan niyang pares ng dibdib. Na siyang bumuhay sa nagtaltagong pagnanasa sa kaloob-looban ng sistema niya.

Naalala niya kung paano siya marahas at mapusok na inangkin ng lalaking ito sa magdamag kung ilang ulit iyon ay di na niya matandaan.

Gayun pa man, masaya siyang ibinigay kay Luvien ang sarili bilang regalo dahil sa pagmamahal niya dito, Pero....

Nang umagang iyon, paggising niya. Wala nang ibang bakas mula kay Luvien kundi ang mga marka ng halik nito sa katawan niya at bakas ng mga daliri sa braso at pulso dahil sa mahigpit nitong hawak habang walang tigil siya nitong inaangkin. At ang bahid ng dugo sa gusot na kumot at bedsheet na parang di na nakayanan ang manatili sa kinalalagyan nito dahil sa mainit na pagkakaisa ng katawan nila ni Luvien.

Lumipas ang araw, linggo at buwan ay wala nang Luvien na nagpakita o nagparamdam. Hanggang sa nalaman niyang may nabuo ang nangyari sa kanila ng gabing iyon.

Pinilit niyang hanapin si Luvien sa bahay nito pero pinagtatabuyan lang siya at iniinsulto ng mga magulang nito.

Hanggang isang araw nang muli siyang bumalik, katulong na lang ang humarap sa kanya at ibinigay ang isang envelope na may mga larawang nagpaguho ng mundo niya nang mga oras na yon.

Halos mawalan siya ng malay habang walang awat na pumapatak ang luha at nakatulala sa mga picture ng babae at lalaking kinakasal. At ang lalaking iyon, ay si Luvien Ezquillon.

"Tapos ngayon..."

Gigil niyang nasuntok ang manibela habang pigil hiningang pilit iwinawaksi ang mga luhang nagbabadyang tumulo. Feeling niya, punong-puno ng sakit ng past nila ang dibdib niya na halos maapektuhan na ang kaniyang normal na paghinga.

'Walang hiya ka! hayop ka Luvien!'

She screams all the pain from her heart. As if, by that scream -it can, atleast, help her lessen the pain she extremely feels inside.

Kahit saang anggulo niya tingnan, wala siyang makitang dahilan para hangarin nitong tapusin ang buhay niya. She's been in a hard time when he left.

"Is this what he really wants? To kill me? Did he really expect the possibility that I would end my life because he left me? I already told him I'm pregnant!"

She remembered sending a photo of her pregnancy result 6 weeks after and a message that he is going to be a father. But then, wala pa ring sagot mula kay Luvien. She's furious!

Siguro nga intention niya lahat ng iyon.

He broke her soul for a reason. For this damn reason!

Her teeth gnashing and clenching in an unexplainable anger heaping and overflowing in her mind and heart. Wanting to rip that man in a very inhuman way.

He just broke her heart before.

He broke her soul after.

Now, he wants to broke her life?

Did he intentionally want her gone?

Well, she died a long time ago. That stupid type of Vladimyr before is long gone.

'Myra Aguirre is gone! That stupid, naive and dumb little woman is gone very, very long time ago.'

Matagal na yon, pero tuwing naalala niya ang ginawa nitong pag-abandona at panloloko sa kanya noon, she can't stop her self from wanting to crushed him to pulverized and throw his remains in a dirty pond. Which, he deserves! Tapos ngayon, ang lakas ng loob magpakita sa kaniya na parang walang nangyari? At mag-asta na nagmamalasakit?

Pero ang totoo, minamanmanan lang siya nito para mapag-planuhan kung paano papatayin?

'Anong akala sa kaniya nito, walang utak?

F*ck you!

Go to hell Luvien Ezquillon!

I will make you regret everything you've done to me!'

She furiously yelled from the bottom of her heart as she still sped her car. Her eyes misted with rage and regretful tears. She suddenly noticed a black Maybach following her earlier in the afternoon.

The long road is quiet. Only a few vehicles can be seen on the way. The heat of the sun is already gentle to the skin. The sky is shaded with bright yellow and purplish gray.

Some trees-seen on sides of the road but grasses and plains with some cows and goats from a distance.

The view was like a green plains paradise which made every one's heart calm.

Pero sa nararamdaman ni Vladimyr ngayon. Even a breathtaking view like this can't ease her aching heart.

As she took a turn on the corner ahead, the Maybach as well, turn on her direction. When she drove fast, the Maybach will be left for some seconds but immediately came close to her Lamborghini. The car glass is tainted dark and so she can't figure out who is inside.

As she felt more furious-thinking that this must be one of those hired men to threaten her life. She immediately reversed her driving in a fast speed, which, from the other side. It made the other driver panic. *Fuck!*